ਹਾਲੇ ਤਾਂ ਹੋਏ ਸਾਰੇ ੫੫੦ ਸਾਲ ਨੇ !
-ਗੁਰਪ੍ਰੀਤ ਸਿੰਘ (USA)
ਨਾਨਕ ਨੇ, ਕਿਸ ਨੂੰ ਸੱਚ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਮਾਰੀ ਹੈ ? ਲੱਗਦਾ! ਗੁਰੂ ਨੂੰ ਸਾਰੀ ਦੁਨੀਆਂ ਹੀ ਪਿਆਰੀ ਹੈ।
ਕਲਿਜੁਗ ਦੀ ਵੇਖੋ! ਇਹ ਕੈਸੀ ਰੀਤ ਨਿਆਰੀ ਹੈ ? ਧਰਮ ਨੇ ਮਾਰੀ ਕਿੱਧਰੇ, ਲੰਬੀ ਹੀ ਉਡਾਰੀ ਹੈ।
ਵੱਢੀ ਲੈ ਕੇ ਕਾਜ਼ੀਆਂ ਨੇ, ਨਿਭਾਈ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਹੈ। ਸੂਤ ਪਾ ਕੇ ਹਿੰਦੂਆਂ ਨੇ, ਕੀਤੀ ਚੁਗ਼ਲੀ ਭਾਰੀ ਹੈ।
ਰਾਜਿਆਂ ਜ਼ੁਲਮ ਕਰ ਕੇ, ਆਪਣੀ ਪਰਜਾ ਮਾਰੀ ਹੈ। ਸਿੱਖੀ ਭੇਖ ’ਚ ਅੱਜ ਲੱਗਦਾ, ਹਰ ਕੋਈ ਸਰਕਾਰੀ ਹੈ।
ਧਰਮਸ਼ਾਲ ਦੀ ਥਾਂ, ਘਰ-ਘਰ ਅੰਦਰ ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਬਾਰ ਨੇ। ਨਾਮ ਦੀ ਥਾਂ, ਪੀਂਦੇ ਮਦ, ਨਾਨਕ ਦੇ ਸਰਦਾਰ ਨੇ।
ਮਦ ਦੀ ਮਸਤੀ ’ਚ ਕਰਦੇ ਸੇਵਾ, ਮੁੱਖ ਸੇਵਾਦਾਰ ਨੇ। ਸਿਗਰਟਾਂ ਵੀ ਪੀਆ ਕਰਨਗੇ, ਧਰਮ ਦੇ ਠੇਕੇਦਾਰ ਨੇ।
ਸਿੱਖੀ ਤੋਂ ਕੀ ਲੈਣਾ, ਕਹਿੰਦੇ ਕਾਕੇ ਬਰਖ਼ੁਰਦਾਰ ਨੇ ? ਰੁਮਾਲੇ ਚਾੜ੍ਹ ਕੇ ਹੀ ਸਾਰ ਲੈਂਦੇ, ਬਾਕੀ ਪੈਰੋਕਾਰ ਨੇ।
ਭਾਵੇਂ ਬਾਣੀ ’ਚੋਂ ਹੁੰਦੇ ਨਾਨਕ! ਤੇਰੇ ਦਰਸ਼ਨ ਦੀਦਾਰ ਨੇ। ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਨੂੰ ਵੀ ਨਹੀਂ ਬਖ਼ਸ਼ਿਆ, ਕੌਮ ਦੇ ਗੱਦਾਰ ਨੇ।
ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦ ਦੇ ਜਾਲ ’ਚ ਕਿਵੇਂ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਫਸ ਗਏ ਹਾਂ ? ਨਿਰਮਲ ਪੰਥ ਕੀ ਚਲਾਉਣਾ, ਸ਼ੁੱਭ ਅਮਲਾਂ ਤੋਂ ਨੱਸ ਗਏ ਹਾਂ।
ਕਰਮ-ਕਾਂਡਾਂ ਦੀ ਦਲਦਲ ’ਚ, ਅਸੀਂ ਹੋਰ ਵੀ ਧਸ ਗਏ ਹਾਂ। ਅੰਦਰੋਂ ਤਾਂ ਪੂਰੇ ਬ੍ਰਾਹਮਣ, ਬਾਹਰੋਂ ਭਾਵੇਂ ਸਿੰਘ ਸਜ ਗਏ ਹਾਂ।
ਪੀਰਾਂ ਦੀਆਂ ਕਬਰਾਂ ’ਤੇ ਦੀਵੇ ਜਗਾ ਕੇ, ਚਾਦਰਾਂ ਚੜ੍ਹਾਉਂਦੇ ਹਾਂ। ਵੀਰਵਾਰ ਨੂੰ ਦਾਨੀ ਬਣ ਕੇ, ਮੰਦਿਰਾਂ ’ਚ ਟੱਲ ਖੜਕਾਉਂਦੇ ਹਾਂ।
ਸਰੋਵਰਾਂ ’ਚ ਉੱਬੀ ਲਾ ਕੇ, ਆਪਣਾ ਬੇੜਾ ਪਾਰ ਲਗਾਉਂਦੇ ਹਾਂ। ਨਸੀਬ ਕਿਵੇਂ ਨਾ ਬਦਲੂ, ਪੰਡਿਤਾਂ ਦੇ ਦੱਸੇ ਨਗ ਵੀ ਪਾਉਂਦੇ ਹਾਂ ?
ਗੁਰਦੁਆਰੇ ਦੀ ਬਜਾਇ, ਡੇਰਿਆਂ ਤੇ ਹਾਜ਼ਰੀ ਭਰਦੇ ਹਾਂ। ਗਾਣੇ ਸੁਣਨ ਦੇ ਸ਼ੌਕੀਨ ਪੂਰੇ, ਬਾਣੀ ਪੜ੍ਹਨ ਤੋਂ ਡਰਦੇ ਹਾਂ।
ਸਿੰਘ, ਕੌਰ ਲਿਖਣਾ ਵਿਸਾਰ ਕੇ, ਜਾਤਾਂ-ਗੋਤਾਂ ’ਤੇ ਟਰਦੇ ਹਾਂ। ਵਿਚਾਰ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦੇ ਤਾਂ ਆਪਸ ’ਚ ਲੜ-ਲੜ ਮਰਦੇ ਹਾਂ।
ਹਾਲੇ ਵੀ ਧੋਤੀ, ਬੋਦੀ ਵਾਲੇ ਹੀ ਕਰਦੇ ਸਾਰੇ ਕਰਮ ਹਾਂ। ਭੇਖ ਧਾਰਨ ਕਰ ਕੇ, ਧਰਮੀ ਹੋਣ ਦਾ ਪਾਲ਼ਦੇ ਭਰਮ ਹਾਂ।
ਆਪੋ-ਆਪਣੀ ਮਰਯਾਦਾ ਖ਼ਾਤਰ, ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਛੇਤੀ ਗਰਮ ਹਾਂ। ਗੁਰੂ ਤੋਂ ਗਿਆਨ ਲੈਣ ਵੇਲੇ, ਕਰ ਜਾਂਦੇ ਬਹੁਤੀ ਸ਼ਰਮ ਹਾਂ।
ਪਾਹੁਲ ਛਕਣ ਦੀ ਗੱਲ ਤਾਂ ਲੱਗਦੀ, ਹਾਲੇ ਬੜੀ ਦੂਰ ਦੀ ਜੀ। ਕੇਸ ਕਤਲ ਕਰਾ ਕੇ ਹੀ ਦਮ ਲੈਂਦੇ, ਲੱਭਦੇ ਹਾਂ ਖ਼ੂਬਸੂਰਤੀ ਜੀ।
ਗੁਰਦੁਆਰੇ ਕਦੀ ਕਦਾਈਂ ਜਾ ਕੇ, ਕਰੀਏ ਖਾਨਾ ਪੂਰਤੀ ਜੀ। ਤੇਰੀ ਬਾਣੀ ਨਾਲ਼ੋਂ ਵੀ ਚੰਗੀ ਲੱਗਦੀ ਹੁਣ, ਤੇਰੀ ਮੂਰਤੀ ਜੀ।
ਬਾਹਰ ਜਗਾਈਏ ਜੋਤਾਂ,ਅੰਦਰ ਭਾਵੇਂ ਘੁੱਪ ਹਨੇਰਾ ਛਾਇਆ ਹੈ। ਸਾਰੇ ਕਾਰਜ ਰਾਸ ਹੋ ਜਾਣੇ ਹੁਣ,ਅਖੰਡ ਪਾਠ ਜੋ ਰਖਵਾਇਆ ਹੈ।
ਤੁਸੀਂ ਬਾਣੀ ਰਚ ਕੇ,ਖੁਦ ਨੂੰ ਨੀਚ,ਬਪੁੜਾ ਸ਼ਾਇਰ ਅਖਵਾਇਆ ਹੈ।ਅਸੀਂ ਤੇਰੀ ਗੱਲ ਨਾ ਮੰਨ ਕੇ ਵੀ,ਖੁਦ ਨੂੰ ਸਿਰਦਾਰ ਕਹਾਇਆ ਹੈ।
ਕੀ ਇਹਨਾਂ ਸਭ ਗੱਲਾਂ ਕਰਕੇ ਹੀ, ਕੌਮ ਦੇ ਹੋਏ ਬੁਰੇ ਹਾਲ ਨੇ ? ਸਿੱਖੀ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਨ ਲਈ, ਵਿਛਾਏ ਗਏ ਕਈ ਜਾਲ਼ ਨੇ।
ਤੇਰੇ ਬਚਨ ਭਾਵੇਂ ਸਾਡੇ ਨਾਲ਼ ਨੇ, ਪਰ ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਤੂੰ ਜਾਹ! ਅਸੀਂ ਨਹੀਂ ਬਦਲਣਾ, ਹਾਲੇ ਤਾਂ ਹੋਏ ਸਾਰੇ 550 ਸਾਲ ਨੇ!
ਗੁਜ਼ਰਦਿਆਂ ਨੂੰ ਕੀ ਲਗਦਾ !
ਯਾਰੋ, ਗੁਜ਼ਰਦਿਆਂ ਨੂੰ ਕੀ ਲਗਦਾ! ਸਾਲਾਂ ਦੇ ਸਾਲ ਗੁਜ਼ਰਦੇ ਜਾਂਦੇ ਨੇ।
ਨੱਚ ਨੱਚ ਯਾਰ ਕਿੰਞ ਮਨਾਉਣਾ ? ਅੰਦਰਲੇ ਸੁਰ ਤਾਲ ਗੁਜ਼ਰਦੇ ਜਾਂਦੇ ਨੇ।
ਮੋਹ ਦੀ ਫਾਹੀ ਹੋਈ ਜਾਵੇ ਪੀਡੀ। ਸੇਵਾ ਭਾਵ ਦੇ ਖ਼ਿਆਲ ਗੁਜ਼ਰਦੇ ਜਾਂਦੇ ਨੇ।
ਪਰਾਏ ਧਨ ’ਤੇ ਹੀ ਟਿਕਦੀ ਅੱਖ ਸਦਾ ? ਹੱਕ ਹਲਾਲ ਤੇ ਘਾਲ ਗੁਜ਼ਰਦੇ ਜਾਂਦੇ ਨੇ।
ਕਾਲ਼ਾ ਕੋਲ਼ਾ ਦਮਕ (ਚਮਕ) ਰਿਹਾ ਹੈ ਅੰਦਰ। ਮੁਹੱਬਤ ਵਾਲੇ ਰੰਗ ਰਸਾਲ ਗੁਜ਼ਰਦੇ ਜਾਂਦੇ ਨੇ।
ਗਿਆਨ ਗੁੱਥੀ ਫਿਰ ਸੁਲਝੇਗੀ ਕਿਵੇਂ ? ਮਾਂ ਬੋਲੀ ਸਾਂਭਣ ਵਾਲੇ ਲਾਲ ਗੁਜ਼ਰਦੇ ਜਾਂਦੇ ਨੇ।
ਇੱਕ ਕਰਤਾਰ ਦੇ ਲੜ ਲੱਗਣ ਬਾਂਝੋਂ, ਸ਼ੁੱਭ ਅਮਲ ਆਮਾਲ (ਕਰਮ) ਗੁਜ਼ਰਦੇ ਜਾਂਦੇ ਨੇ।
ਮੇਰੀ ਹੋਂਦ ਨਾਲ਼ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕੀ ਖ਼ਤਰਾ ? ਬੰਦੇ ਬੰਦਗੀ ਵਾਲੇ ਦਿਆਲ ਗੁਜ਼ਰਦੇ ਜਾਂਦੇ ਨੇ।
ਦਿਲਾਂ ’ਚ ਕਿਉਂ, ਡਰ ਭੈੜੇ ਦਾ ਡੇਰਾ ? ਚਿਹਰੇ ਸੱਜਰੇ ਜਮਾਲ (ਗੁਣ) ਗੁਜ਼ਰਦੇ ਜਾਂਦੇ ਨੇ।
ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਕਿਹੜੇ ’ਚ ਆਪਾ ਵੇਖਾਂ ਅੱਜ ? ਅੰਦਰਲੇ ਸਭ ਸਵਾਲ ਗੁਜ਼ਰਦੇ ਜਾਂਦੇ ਨੇ।
ਯਾਰੋ! ਗੁਜ਼ਰਦਿਆਂ ਨੂੰ ਕੀ ਲਗਦਾ! ਸਾਲਾਂ ਦੇ ਸਾਲ ਗੁਜ਼ਰਦੇ ਜਾਂਦੇ ਨੇ।
ਨੱਚ ਨੱਚ ਯਾਰ ਕਿੰਞ ਮਨਾਉਣਾ ?ਅੰਦਰਲੇ ਸੁਰ ਤਾਲ ਗੁਜ਼ਰਦੇ ਜਾਂਦੇ ਨੇ।
