ਕੋਰੋਨਾ
ਕਰਫ਼ਿਊ ਅਤੇ ਕੋਰੋਨਾ ਪੈ ਗਏ, ਹਨ ਪਬਲਿਕ ’ਤੇ ਭਾਰੂ।
ਤਰਸੀ ਪਈ ਲੋਕਾਈ ਹਰ ਥਾਂ, ਮਿਲੇ ਨਾ ਚੀਜ਼ ਬਜ਼ਾਰੂ।
ਨਾ ਕੁੱਝ ਮਿਲ ਰਿਹਾ ਖਾਣ ਪੀਣ ਨੂੰ, ਨਾ ਹੀ ਦਵਾ ਤੇ ਦਾਰੂ।
ਢਹਿੰਦੀ ਕਲਾ ਦਾ ਪਿਆ ਖਿਲਾਰਾ, ਉੱਡ ਗਈ ਸੋਚ ਉਸਾਰੂ।
ਦੋਹੇਂ ਹੱਥੀਂ ਲੁੱਟ ਰਹੇ ਨੇ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਪਹੁੰਚ ਵਪਾਰੂ।
ਜਿਸ ਦੀ ਜੇਬ ਜਵਾਬ ਦੇ ਗਈ, ਕਿੰਝ ਭਲਾ ਡੰਗ ਸਾਰੂ।
ਕੋਰੋਨੇ ਤਾਈਂ ਹਰਾਵਣ ਵਾਲਾ, ਭੁੱਖਮਰੀ ਤੋਂ ਹਾਰੂ।
ਆਇਆ ਸਮਾਂ ਭਿਆਨਕ, ਖਬਰੇ ਕੀ ਕੁੱਝ ਕਰ ਗੁਜਾਰੂ।
ਜਿਸ ਦਾ ਡਾਢਾ ਸਾਹਿਬ ਹੈ ‘ਚੋਹਲਾ’, ਕੌਣ ਉਸ ਨੂੰ ਮਾਰੂ।
—0—
-ਰਮੇਸ਼ ਬੱਗਾ ਚੋਹਲਾ, ਗਲੀ ਨੰ: 8 ਰਿਸ਼ੀ ਨਗਰ ਐਕਸਟੈਂਸ਼ਨ (ਲੁਧਿਆਣਾ) ਮੋਬ: 94631-3271