ਗਾਥਾ ਨਿਹੰਗ ਖਾਨ ਅਤੇ ਬੀਬੀ ਮੁਮਤਾਜ
ਜਦ ਬਚਿੱਤਰ ਸਿੰਘ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਹੋ ਗਿਆ, ਦਿੱਤਾ ਨਿਹੰਗ ਖਾਨ ਦੇ ਕਿਲ੍ਹੇ ਪਹੁੰਚਾ।
ਜੋ ਮੁਰੀਦ ਸੀ ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਦਾ, ਜਿਸ ਦਾ ਗੁਰੂ ਨਾਲ ਸੀ ਪ੍ਰੇਮ ਅਥਾਹ।
ਕੀਤੀ ਕਿਸੇ ਸੂਹੀਏ ਨੇ ਮੁਖ਼ਬਰੀ, ਲਿਆ ਕਿਲ੍ਹੇ ਨੂੰ ਘੇਰਾ ਪਾ।
ਨਿਹੰਗ ਖਾਨ ਨੇ ਧੀ ਮੁਮਤਾਜ ਨੂੰ, ਸਿੰਘ ਦੀ ਸੇਵਾ ਦੇ ਵਿੱਚ ਲਾ।
ਇੱਕ ਕਮਰੇ ਅੰਦਰ ਬਿਠਾ ਕੇ, ਦਿੱਤਾ ਅੰਦਰੋਂ ਕੁੰਡਾ ਲਵਾ।
ਪੁਲਿਸ ਨੇ ਸਾਰਾ ਕਿਲ੍ਹਾ ਫਰੋਲਤਾ, ਕਿਤੋਂ ਕੁਝ ਵੀ ਨਾ ਮਿਲਿਆ।
ਇੱਕ ਬੰਦ ਕਮਰੇ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ, ਨਿਹੰਗ ਖਾਨ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ ਬੁਲਾਅ।
ਫਿਰ ਨਿਹੰਗ ਖਾਨ ਨੇ ਦੱਸਿਆ, ਤੁਸੀਂ ਵੇਖ ਲਓ ਭਾਵੇਂ ਜਾਅ।
ਇੱਥੇ ਮੇਰੀ ਧੀ ਅਤੇ ਦਾਮਾਦ ਹੈ, ਉਹ ਰਹੇ ਨੇ ਆਰਾਮ ਫ਼ੁਰਮਾ।
ਕਰ ਯਕੀਨ ਨਿਹੰਗ ਖਾਨ ’ਤੇ, ਫਿਰ ਹੋਈ ਪੁਲਿਸ ਵਿਦਾ।
ਮੁਮਤਾਜ ਦੇ ਬੋਲ ਕੰਨਾਂ ਵਿੱਚ ਪੈ ਗਏ, ਉਹਨੇ ਮਨ ਵਿਚ ਧਾਰ ਲਿਆ।
ਮੰਨ ਲਿਆ ਪਤੀ ਬੱਚਿਤਰ ਸਿੰਘ ਨੂੰ, ਕਹਿੰਦੀ ‘ਨਹੀਂ ਕਰਾਉਣਾ ਹੋਰ ਨਿਕਾਹ’।
ਕੁੱਝ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਬੱਚਿਤਰ ਸਿੰਘ ਜੀ, ਇਹ ਦੁਨੀਆਂ ਤੋਂ ਤੁਰ ਗਿਆ।
ਇਕ ਦਿਨ ਘਰੇ ਨਿਹੰਗ ਖਾਨ ਨੇ, ਮੁਮਤਾਜ ਦੇ ਵਿਆਹ ਦੀ ਕਰੀ ਸਲਾਹ।
ਮੁਮਤਾਜ ਨੇ ਝੱਟ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਆਖਿਆ, ਨਹੀਂ ਕਰਾਉਣਾ ਦੂਜਾ ਵਿਆਹ।
ਤੁਸੀਂ ਭੁੱਲ ਗਏ ਉਦੋਂ ਕੀ ਸੀ ਆਖਿਆ ? ਦਿੱਤਾ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਾ।
ਹੁਣ ਮੈਂ ਏਦਾਂ ਹੀ ਉਮਰ ਗੁਜਾਰਨੀ, ਇਹ ਜਿੰਦਗੀ ਉਸ ਦੇ ਦਿੱਤੀ ਲੇਖੇ ਲਾ।
ਮੁਮਤਾਜ ਪੱਕੀ ਰਹੀ ਸਿਦਕ ਦੀ, ਜੋ ਗਈ ਆਪਣੇ ਬੋਲ ਪੁਗਾ।
ਲੋਕੀ ਉਸ ਦੀ ਯਾਦਗਾਰ ਤੇ ਜਾ ਕੇ, ਮੇਜਰ ਰਹੇ ਨੇ ਸੀਸ ਨਿਵਾਅ
ਲੋਕ ਰਹੇ ਨੇ ਸੀਸ ਨਿਵਾਅ…।
ਮੇਜਰ ਸਿੰਘ ਬੁਢਲਾਡਾ 94176-42327
ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ
ਇਕ ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਆਇਆ ਸੀ। ਜਿਸ ਨੇ ਸੱਚ ਦਾ ਪਾਠ ਪੜ੍ਹਾਇਆ ਸੀ।
ਪੰਡਿਤ, ਮੌਲਵੀ, ਜੋਗੀਆਂ ਦਰ ਜਾ ਕੇ, ਬੇਖੌਫ ਹੋ ਕੇ ਸੱਚ ਸੁਣਾਇਆ ਸੀ।
ਇਥੇ ਕੁਰਾਹੇ ਪਏ ਹੋਏ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ, ਉਹਨੇ ਸਿੱਧੇ ਰਸਤੇ ਪਾਇਆ ਸੀ।
ਅਗਿਆਨਤਾ ਦੇ ਹਨੇਰੇ ਭਟਕਦਿਆਂ ਲਈ, ਗਿਆਨ ਦਾ ਦੀਪ ਜਲਾਇਆ ਸੀ।
ਫ਼ਰਕ ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਰੱਖਿਆ ਨਾ, ਸਭ ਨੂੰ ਗਲ਼ ਨਾਲ ਲਾਇਆ ਸੀ।
ਜ਼ਾਤ-ਪਾਤ ਦਾ ਕਰ ਕੇ ਖੰਡਨ, ਛੂਆ-ਛਾਤ ਦਾ ਭਰਮ ਮਿਟਾਇਆ ਸੀ।
‘‘ਨਾਨਕ ! ਉਤਮੁ ਨੀਚੁ ਨ ਕੋਇ’’ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸਮਝਾਇਆ ਸੀ।
ਸਮਝਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਮੰਦਾ ਔਰਤ ਨੂੰ, ਬਾਬੇ ਨੇ ਖੂਬ ਵਡਿਆਇਆ ਸੀ।
‘ਕਿਰਤ ਕਰੋ, ਨਾਮ ਜਪੋ, ਵੰਡ ਛਕੋ’ ਮੇਜਰ ਬਾਬੇ ਨੇ ਸਿਧਾਂਤ ਚਲਾਇਆ ਸੀ।
ਮੇਜਰ ਸਿੰਘ ਬੁਢਲਾਡਾ 94176-42327
ਭਾਈ ਮਰਦਾਨਾ
ਭਾਈ ਮਰਦਾਨਾ ਰਾਇ ਭੋਇ ਦੀ ਤਲਵੰਡੀ ਦਾ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ,
ਮਾਤਾ ਲੱਖੋ ਪਿਤਾ ਮੀਰ ਬਾਦਰੇ ਦੀ ਸੀ ਸੰਤਾਨ ਭਾਈ !
ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਦਾ ਸੰਤਾਲੀ ਸਾਲ ਸਾਥ ਦੇ ਕੇ,
ਸੇਵਾ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਦੀ ਕੀਤੀ ਬੜੀ ਮਹਾਨ ਭਾਈ !
ਰਬਾਬ ਐਸੀ ਵਜਾਉਂਦਾ ਸਰੋਤੇ ਮੰਤਰ-ਮੁਗਧ ਹੋ ਜਾਂਦੇ,
ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਜਦ ਕਰਦੇ ਸੀ ਸ਼ਬਦ ਬਿਆਨ ਭਾਈ !
ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਰਹਿੰਦੀ ਦੁਨੀਆਂ ਤੱਕ ਚਮਕਦਾ ਨਾਮ ਰਹਿੰਦਾ,
‘ਮੇਜਰ’ ਚੰਗੇ ਕੰਮ ਕਰ ਜਾਂਦੇ, ਜੋ ਵਿੱਚ ਜਹਾਨ ਭਾਈ !
ਮੇਜਰ ਸਿੰਘ ਬੁਢਲਾਡਾ 94176-42327
